-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

کارگاه گزارشگری صلح و موزه صلح تهران 

 Peace Reporting Workshop and Peace Museum of Tehran

كارگاه گزارشگري صلح ، قواعد حقوق بشر دوستانه و داستان مذاكرات صلح افغانستان  به همت موزه صلح تهران  و همکاری انجمن گزارشگران صلح و انجمن  علمی مطالعات صلح ایران

زمان: ۲۷ و ۲۸ آذرماه، مكان: موزه صلح تهران

مواردی که در این کارگاه انجام شد

  زیباترین لحظه این کارگاه زمانی بود که وقتی شرکت کنندگان در ورودی را باز کردند با مردی خوش رو، زیبا  با لبخندی مهربانانه و مودب و دوست داشتنی و بسیار ظاهری اراسته روبرو شدند که در ویلچر نشسته بود و ظرف زیبای سنتی ایرانی پر از شکلات در دستش  و ضمن خوش امدگویی شکلات تعارف می کرد.و عاشقانه از افراد استقبال می نمود  . عجب خدمتکار جالبی  کارت شناسایی هم به گردن داشت و بسیار هم منظم و خوش برخورد . چون شرکت کنندگان با فاصله و یکی یکی وارد می شدند این خدمتکار نازنین بعد از خوش امد گفتن و شیرینی دادن  با سرعت  با ویلچر چرخ می زد و شخص را تا محل نشستن بدرقه می کرد و سریع برمی گشت دوباره دم در ورودی و منتظر دیگر شرکت کننده می ماند. با شروع جلسه خانمی لاغر اندام اعلام برنامه کرد و خوش امد گویی . اولین برنامه تورگردی موزه بود. شروع تور گردی همان خدمتکار نازنین شروع به توضیح دادن کرد گویا کارشتاس تور گردی هم همین خدمتکار بود و گفت من تقی پور هستم مدیر موزه . یک لحظه لطفا فکر کنید از شنیدن این جمله و دیدن این مرد در لحظه در ورودی. مردی با ان ویژگیهایی که اول گفتم و نشسته در ولیچر هر دو پایش نیز قطع شده است .حدود یک ساعت مانند یک استاد برجسته که یک عمر تجربه تدریس موفق دارد و بسیار علمی اما ساده  و قابل فهم برای همه در باره موزه و دهها اتفاق تاریخی که در موزه به تصویر کشیده شده است سخن می گوید  به لحاظ اطلاعات تاریخی اش و ارام و مستند سخن گفتنش می توانم او را یا دکتر عباس میلانی استاد تاریخ اولین دانشگاه جهان یعنی استنفورد در امریکا مقایسه کنم.  رفتار آقای تقی پور مرا به یاد خاطره ایی دیگر انداخت. در زمانی قرار بود جلسه ایی بین چند شخصیت بزرگ علمی جهان با یکی از دانشمندان روسی در دفتر ایشان برگزار شود  وقتی مهمانان  یکی یکی وارد دفتر ایشان شدند مشاهده کردند که در محل کار ایشان خدمتگذاری دارد لوله های ازمایشگاه را تمییز می کند و شیشه ها را پاک می کند . مهمانان از خدمتکار می پرسیدند که فلانی کی می اید ایشان با احترام می گفت بنشیند او خواهد امد ضمنا این خدمتکار شروع به تمییز کردن میزی در کنار انها شد وقتی دید هر چهار نفر مهمان امدند بلافاصله همانطور خدمتکار که در واقع خود دانشمند بود دستانش را شست و سر میز نشست و خودش را معرفی کرد مهمانان با دیدن این صحنه شرمنده شدند . در ان تور موزه گردی  با دیدن آقای تقی پور و گزارشات تاریخ بمباران های شیمیایی در جهان  متوجه می شوید که موزه صلح چه معنایی دارد .و انتظارات شما که با ورود به موزه صلح دیدن گل و بلبل و اواز پرندگان و... است عوض می شود و این تورگردی موزه به اندازه هزاران سخنرانی اهمیت صلح را مشخص می کند. مرد نازنین و بی ادعای دیگری که در ان فضای بسته عینگ دودی بر چشمان دارید و شما باید بدانید چرا ؟ ادامه تورگردی را در دست گرفت  نامش اسدا...محمدی است ..  انتهای تور موزه گردی آقای خدمتکار یعنی همان مدیر و همان کارشناس موزه  ناگهان سر و کله اش پیدا شد و گفت جمع شوید  کنار یک تابلو و پیمان نامه صلح را بخوانید و به ان متعهد بمانید

تقی زاده گفت یک نفر بخواند و دیگران گوش کنند که من بلافاصله شروع به خواندن ان کردم. متن پیمان نامه را مشاهده کنید

اما درس بزرگی از این کارگاه گرفته شد . مردمی که فقط در جنگ ایران و عراق فدای خودکامگی حاکمان خون آشام شدند. چه زجرها کشیدند.  چه اوارگی مردم کردستان و خوزستان تحمل کردند . بهترین فرزندان این مملکت شهید و مجروح شدند که تقی پور و محمدی نمونه ای از انها هستند در جریان بمباران شیمیایی مردم مظلوم کرد چه قساوت ها ، چه ستم ها را تحمل کردند و این مردم از همان روزهای اول انقلاب با بزرگترین قتل و عام ها روبرو شدند .از قربانی سلاح های شیمیایی تا قربانی  گلوله نابخردان تاریخ که تحمل کولبری این مردم را برای لقمه نانی ندارند. دختران و پسران غیرتمند و شرافتمند کرد که تحمل انسان بودن انها را در اول انقلاب مدعیان دین و اخلاق نکردند تا کشته شدنشان در عراق توسط مزدوران عرب و غیر عرب  و  نابود شدن انها توسط بشار اسد ، خونخوار تاریخ سوریه . تا مبارزاتشان علیه داعش تا کشته شدنشان توسط جنایتکار ترکیه اردوغان .   تا این روزها  کشته شدن دو برادر جوان کرد برای لقمه نان.

عجبا که تاریخ هرگز قضاوت ناصیحیح نخواهد کرد. از همین جنگ کسانی هستند که مانند تقی پورها  که نمی توان تشخیص داد خدمتکارند  یا مدیر  و همچنان هویت خود را مانند زمان جنگ حفظ کردند و در دل مردم جای دارند  و کسانی نیز  از همان دوران جنگ هستند که در پی کسب ثروت و قدرت  دیوانه وار خود را در مقابل مردم قرار دادند و از بی رحمترین و خودکامه ترین افراد در سرکوب مردم شده اند . مملکتی اباد می شود که  مدیرانش امثال تقی پورها باشند نه خودکامگان دزد که با اموال مردم کاخ ها ساختند ثروت مردم را خرج فرزندانشان و بیگانگان کردند خون هموطنان خود را برای حفط ثروت و قدرت می ریزند.

وقتی انسان تور گردی موزه را می بیند نمی تواند باور کند که چگونه این مردم بزرگ که هم از میهن شان دفاع کردند و هم برای حاکمان مقام دادند این روزها در کوچه و خیابان های کشور در دفاع از نان و ابروی خود هدف گلوله ستمگرانی قرار بگیرند. هم وطنم می دانم تو بزرگی  می دانم تو سرشار از عشق و انسانیتی تو که در این چهل سال همیشه مظلو مانه رای دادی و مظلومانه بهترین گوهر و سرمایه ات یعنی عمرت را به پای حاکمان از دست دادی  و هنگامی که  دیدی صاحبان زر و زور و تزویر نان تو را می دزدند  فریاد  اعتراض برآوردی اما باز هم  مظلومانه کشته و زخمی و زندانی شدی و اراذل و اوباش ، جاسوس و فریب خورده ، امریکایی و اسراییلی نامیده شدی

من گرچه از غم تو در این شب یلدا می سوزم و  جگرم مانند دانه های انار قرمز شده است اما باز به جهت مقابله با همان جلادان ، انار را در دست می گیرم تا سرخی ان را نشان نور و روشنایی اینده مردمی ببینم که تو با گذشتن از خودت  نگهدار این ایین  که بخشی از هویت ایرانی است باشی . اما از انجاییکه با هرگونه خشونت و حذف دیگران مخالفم و به دلیل تلاشم برای صلح که نشانی از خداوند است به حاکمان و بخصوص به آخوندها پیشنهاد صلح با مردم را می دهم . چهل سال به اندازه چند قرن بر این مردم گذشته است .ایا این زمان طولانی درس عبرتی نیست که حاکمان در اهداف خود تجدید نظر کنند؟

اقدامات انجام شده این کارگاه

1- تور بازدید از موزه صلح تهران

  مبانی و اصول گزارشگری-2 

مدرس: جناب آقای حامد شفیعی، عضو هیات مدیره‌ی انجمن گزارشگران صلح، روزنامه نگار.

 -3اصول گزارشگری صلح

مدرس: جناب آقای علی شاکر، پژوهشگر رسانه و صلح.

 -4 قواعد حقوق بشردوستانه

مدرس: جناب آقای محمد دیباجی، مدیر حقوق بین الملل بشردوستانه کمیته بین المللی صلیب سرخ در تهران

 -5 شرح مذاکرات صلح افغانستان

مدرس: جناب آقای محسن روحی صفت، معاون پیشین آسیا و اقیانوسیه وزارت امور خارجه

  گزارش  نویس جمعی-6

7- اعطا گواهینامه به شرکت کنندگان

از همه دست اندرکاران این رویداد مهم  بخصوص برادر عزیز و دوست داشتنی ام جناب آفای تقی پور و همچنین همکارانشان صمیمانه قدردانی می کنم

از تمام شرکت کنندگان نیز ممنونم که امدند تا افتخار آشنایی با انها را پیدا کنم.

                          محمدرفیع صادقی      بنیاد صلح جهانی

30/9/1398