مبتکروبنیانگذار کمیته علمی جشنواره بین المللی فیلم رشد
این جشنواره که قدیمی ترین جشنواره ایرانی ثبت شده در یونسکومی باشد و سابقه ان چنین است.
محمدرفيع صادقي در زمان حضورش دروزارت آموزش و پرورش هميشه فعاليتهاي چشمگيري داشته است و در بخش هاي مختلف علمي، فرهنگي و هنري فعال بوده است.از جمله در زماني كه بعنوان كارشناس يا مشاور و يا معاون آموزش و پژوهش در تكنولوژي وزارت آموزش و پرورش مسئوليت داشته است.
در بخش جشنواره بين المللي فيلم رشد نيز همكاري و نقش مهمی داشته است
اين جشنواره در اجراي سالانه خود داراي كميته هاي متعددي بوده است اما صادقي با حضور خود در اين جشنواره ، ابتكار جالب و مهمي را انجام داد وكميته علمي براي جشنواره راه اندازي كرد كه تا آن روز جاي آن خالي بود.
كميته علمي به مسئوليت محمد رفیع صادقي داراي ويژگيهاي متعدد و مهمي بود كه تحت تاثير افكار ایشان شكل گرفت . اقدام جدي و مؤثر صادقی در راستای تقویت و اثر بخشی صنعت فیلم و سینما
صادقی میگوید وقتی که وارد مرکز تکنولوژی وزارت شدم از من نیز برای همکاری با این جشنواره دعوت به عمل امد. همیشه اعتقاد داشتم هر کاری را که می پذیرم باید با تمام توان پیگیری و انجام دهم و باورم این است انسان در هر کاری که انجام می دهد باید بهترین باشد به همین دلیل در زمان معلمی ام نیز چنین راهی را رفته ام .همکاری با جشنواره را پذیرفتم اما مسئولیت خود را ده ها برابر کردم . زمانی که اولین مرتبه به عنوان نماینده جشنواره به اصفهان رفتم سالن سینما ها را تبدیل به اموزش و سمینار کردم و با حضور جدی در تمام برنامه ها توانستم فرهنگ های متفاوت را بهتر بشناسم. بهترین گروه هائی که در سالن سینماها از فرهنگ ونظم و تمدن بیشتری برخوردار بودند مسیحی های اصفهان بویژه دانش آموزان مسیحی بودند که هرگز زیبائی رفتار آنها را در زندگی ام فراموش نخواهم کرد .هم اکنون که پس از گذشت حدود یک دهه میگذرد و ساعت دو بعد از نیمه شب است که در راهرو خانه معلم یزد مشغول نوشتن این موضوع هستم چهره زیبای آن بچه ها و ادب و نظم شان در برابرم مجسم شده است .باید یادی کنم از آقای مدنیان مدیر کل محترم وقت اصفهان که بسیار جذاب و اهل همکاری بود.یادم است روزی که در اختتامیه جشنواره در تهران لوح قدردانی را از مسئولین جشنواره دریافت کرده بود وقتی از بالای صحنه پائین امد مرا دید و گفت این لوح را در واقع باید به شما بدهند نه به من. گرچه گفته ایشان از روی تواضع و متانت بود اما خواست به این طریق پاسخ فعالیت های مرا نیز بدهد. یادم نمی رود روزی که فیلم مستند فقط یک خال قرمز را در جمع مدیرانش گذاشتم چقدر لذت بردند.
برعکس این قضیه را هم دیده ام وقتی به شهر کوچک سیرجان که عمری خدمت کرده بودم رفتم تا جشنواره را به انجا ببرم و فرصتی ایجاد شود برای فرزندان ان دیار. برخوردی را در همان ارتباط اولیه ام ازآقای ن.ض رئیس وقت اداره دیدم که به دو نکته پی بردم یکی عمق حسادت دومی کوچکی افکاربه اندازه یک شهر کوچک و ضعیف
و این کوچکی را نه در ایشان بلکه در فرماندار وقت آن شهر نیز حس کردم.
به هر حال پس از مدتی درگیری با جشنواره به ذهنم رسید که جای بخش اصلی این جشنواره خالی است .جائی برای بررسی مسائل علمی و جانبی آن وجود ندارد که بتواند به عمق افکار انسان ها رسوخ کند و اموزش و نقد و بررسی را به همراه داشته باشد .لذا در سال بعد کمیته ای علمی را بنا نهادم که بتوان تحت ان عنوان بسیاری چیز ها را گفت و شنید. برای چنین کمیته ای مواردی را پیش بینی کردم از جمله:
1- فیلم هائی که اکران آنها به هر دلیلی برای عموم ازاد نبود و یا به عبارتی زیر تیغ سانسور قرار گرفته بودند. در برنامه های این کمیته نمایش داده شوند
2- فیلم هائی که حاوی و بیانگر معضلات اجتماعی هستند و از نظر مسئولين جشنواره امكان نمايش آنها در مكانهاي عمومي وجود نداشت و اجازه دیدن انها را کسی نداشت در این کمیته ارائه شوند.
3- از مسئولین و کارشناسان و متخصصان مسائل اجتماعي ، هنري ، فرهنگي و ... و حتي دانشجويان را براي ديدن آن فيلم ها دعوت مي كردم تا هم با معضلات آشنا شوند و هم پاسخی برای صدها پرسش پیدا شود
4- برگزاری جلسات تخصصی برای هنرمندان صنعت سینما با حضور داوران داخلی و خارجی با برنامه ریزی های قبلی
5- تشکیل کارگاه های آموزشی جهت دانش آموزان
6- نقد و بررسی فیلم های بلند انجام گیرد
. برگزاري جلسات نقدوبررسي با حضور كارگردانان ، تهيه كنندگان و بازيگران بعضي از فيلم هاي بلند كه در سينماها و مكان هاي عمومي اكران مي شدند .
برگزاری جلسات ویژه برای فیلم سازان-کارگردانان –تهیه کنندگان –و سایر هنرمندان با حضور داوران داخلی و خارجی
به نمونه هائي اشاره مي شود... فيلم ارتفاع پست حاتمي کیا با حضور هنرمند خانم گوهر خيرانديش و آقای قربانیان .یا
فیلم " من ترانه 15 سال دارم" با حضور اضغر فرهادی کارگردان و ترانه علیدوستی بازیگر و...
قربانیان کارشناس فیلم –صادقی مجری -گوهر خیراندیش بازیگر ترانه علیدوستی بازیگر – صادقی مجری - اضغر فرهادی کارگردان
اولین جلسه این کمیته را در سالن دفتر تکنولوزی با حضور دکتر معتمدی رئیس وقت سازمان بهزیستی کشور و دکتر عشایری از شخصیت های علمی ایران و جهان و رئیس وقت پلیس تهران و جمعی از کارشناسان و علاقه مندان به فیلم شروع کردم .در این جلسه رئيس سازمان بهزيستي تهران و رئيس پليس تهران و دكتر عشايري با مجری گری صادقی در ميزگرد شرکت کردند و سؤالاتي مطرح شد که بحث هاي بسيار جدي در مورد مسائل اجتماعي قوت گرفت .
افراد در عکس ( میز گرد ) دکتر غلامرضا حسین نژاد از دانشگاه تربیت معلم تهران – دکتر معتمدی رئیس سازمان بهزیستی کشور – خانم - محمد رفیع صادقی مجری و مدیر کمیته علمی جشنواره
در آن نشست چند فیلم از جمله فیلمی که در آن دانشجویانی از دانشگاه ... در یکی از خواب گاه ها مشغول سیخ و سنگ بودند به نمایش گذاشتیم وفیلم دیگری راجع به کودکان خیابانی .در آن جلسه مسائل متعددی مطرح شد .آقای دکتر معتمدی با دید باز با قضیه برخورد کرد .ِ ایشان گفت ما پول زیادی داریم که نمی دانیم کجا خرجش کنیم در واقع می خواست بگوید که ما در رابطه با کودکان خیابانی مشکلی نداریم یادم است دکتر عشایری این مرد بزرگ در رابطه با یکی از موضوعات با صراحت لهجه و شجاعت رئیس پلیس تهران را مورد خطاب شدید قرار داد و به ایشان گفت شما به چه حقی بچه های دوازده ساله را ضد انقلاب می نامید و به این بهانه با آنها برخورد می کنید.
از این گونه نشست ها زیاد برگزار کردم انهم با حضور افراد و مسئولین
اما چون حرف از کودکان خیابانی شد و هم اکنون که شهریور سال نود است و این خاطرات را برای وب سایت می نویسم به فکر آقای احمد جنتی 
دبیر شورای نگهبان و امام جمعه دو هفته پیش تهران می افتم که پشت میکروفون نماز جمعه برای گرسنگی بچه های سومالی می گریست تا جهانیان از تلویزیون ببینند که مسئولان ما چقدر انسان دوست هستند اما همین آقای جنتی در این سی سال نه تنها یکبار برای کودکان خیابانی و گرسنه گان ایران گریه نکرد بلکه از گرسنگی و بی خانمانی آنها ... به هرحال آقای جنتی بداند تاریخ قضاوت خودش را خواهد کرد
سی و سومین جشنواره بین المللی فیلم رشد در کرمان
ابتکاری که برای اولین مرتبه در تاریخ جشنواره ها ی سینمائی در کشور انجام دادم.قبل از آنکه داوران خارجی بخواهند به ایران بیایند از آنها می خواستم که در ایران تجربیات خود را در اختیار سایر هنرمندان قرار دهند.آنها موظف بودند موضوع سخنرانی خود را چند هفته قبل از آمدنشان برای من ارسال نمایند و در بسیاری موارد موضوع را من به آنها اعلام میکردم از جمله موضوعات "نقش تکنولوژی های جدید در سینما و فیلم برداری" که بسیار مورد توجه هنرمندان قرار گرفت. به نمونه هائی اشاره کنم.اولین مرتبه که قرار شد جشنواره خارج از تهران و در استان ها برگزار شود.از بین استان هائی که داوطلب اجرای جشنواره شدند کرمان انتخاب شد.تقریبآ تمام هتل های با استاندارد بالا در اختیار جشنواره قرار گرفتند و مرکزیت جشنوارهتل پارس کرمان برای مسئولین و مهمانان خارجی و داوران بود.آقای تقی زاده مدیر کل آموزش و پرورش کرمان و همکارانشان نهایت تلاش خود را به کار گرفتند.در این جشنواره چند خاطره بسیار زیبا دارم
1- اجرای بسیار عالی برنامه افتتاحیه در سالن باشگاه جوانان . داشتن مجری بسیار ماهر و باتجربه خانم ناروئی . سخنان ستودنی آقای تقی زاده و آهنگ واقعآ زیبا ی آقای فروغی و ارائه گزارش مدرن آقای محرابی
2- در طول یک هفته اجرای جشنواره برنامه های به یاد ماندنی که من تحت عنوان کمیته علمی انجام دادم. هر صبح و عصر در سالن های سینما جلسات نقد و بررسی برای دانش آموزان و عموم برگزار می کردم. هر شب نیزاز ساعت نه شب جلسات علمی را در سالن هتل پارس برای هنرمندان و سایر علاقه مندان شروع می کردم . هر شب یکی از داوران خارجی سخنرانی می کرد و بعد از آن من چند نفر از هنرمندان را به میز گرد دعوت می کردم و با تجربه های خوبی که بر اثر علاقه و پشتکار کسب کرده بودم جلسات را به خوبی مدیریت می کردم. می توانم بگویم جلسات به صورت کارگاه آموزشی در آمده بودند.در یکی از شب ها داوری از ژاپن به نام کاری بسیارعالی ارائه داد که برای متخصصین سینما و کارگردانان روش جدید فیلم برداری را توضیح می داد.آن شب این جلسه پرسش و پاسخ تا ساعت سه بعد از نیمه شب طول کشید. یادم است جلسه تقریبآ تمام شده بود و آقای اسماعیل میر فخرائی که از داوران چندین ساله جشنواره بود و بسیار هم خوش اخلاق و دوست داشتنی می باشد ومن چندین سال افتخار حضور در کنار ایشان را داشتم وقتی که در پایان جلسه آن شب از سالن خارج می شد دیدم مجددآ برگشت و گفت یک سوال دیگری از آقای دارم. این موضوع نشان دهنده اهمیت این گونه جلسات بوده است.
3- برگزاری کارگاه های آموزشی فیلم برداری و نیز قرار دادن تجربیات کارگردان آمریکائی آقای برای دانش اموزان کرمانی
4- همزمان با مسئولیت هائی که به عهده داشتم مصاحبه هائی راکه رسانه ها با داوران و مهمانان خارجی انجام می دادند می بایست همزمان ترجمه کنم یکی از این داوران ولادیمیر از کشور صربستان بود که با او مصاحبه های زیادی انجام می شد فردی بسیار مودب خوش اخلاق و عاطفی بود در چند مصاحبه من مترجم ایشان بودم.بعد از حدود دو سال به او ایمیل زدم که ببینم کجاست و چه می کند در نامه الکترونیکی ام نوشتم آیا مرا می شناسی؟ جواب بسیار جالبی داده بود .نوشته بود بله آقای انرژی بیقرار و پر تحرک، شما را با این ویژگی ات هرگز فراموش نمی کنم این جواب شاید زیباترین پاداشی بود که به من داده شده بود.البته بدون اغراق درست می گفت چون من بنا به شهادت همکارانم از جمله آقای محرابی دبیر جشنواره من حداقل در شبانه روز هیجده ساعت کار می کردم کمتر اتفاق می افتاد که بتوانم برای نهار یا شام حاضر شوم.خداوند به من تعصب و اراده ای قوی داده بود که از کار لذت ببرم و از کسی هم منت نکشم.
ولادیمیر صادقی
اظهار نظر من در مورد فیلم آقای مسعود کرامتی موجب برنده شدن فیلم شد
5- خاطره دیگری که از این جشنواره دارم این است که آقای محرابی به من گفت یکی از خارجی ها ظاهرا در جلو سالن افتتاحیه مشکلی دارد و ناراحت است شما بروید موضوع را پیگیری کنید سریع رفتم و دیدم بعد از جلسه افتتاحیه افرادی که مهمانان را جابجا می کردند می خواستند یکی از مهمانان جشنواره خانم ماری از کشور اتریش بود به زور سوار اتوبوس کنند .او می خواسته نیم ساعتی در جلو ساختمان قدم بزند و هوائی تازه کند .آنها هم می خواستند بر خلاف میل مهمان او را ببرند هتل . لذا متوجه شدم که مهمان حتی گریه شده است. وقتی از راننده پرسیدم چرا چنین کرده اید با توجه به اینکه هنوز ساعت پنج عصر است
او گفت به ما گفته اند که اجازه ندهیم خارجی ها جائی بروند که شگفت زده شدم و گفتم پس بیخود نیست که توریست ها به ایران نمی ایند.البته من به عنوان یک ایرانی احساس حقارت می کردم که به خانم این موضوع را بگویم و من که به کشورهای زیادی رفته بودم میدانستم این عمل چقدر ناپسند است و از طرفی هم عدم تامین امنیت افراد موجب پایمال شدن حقوق آنها می شود.بهر حال این مهمان که حدود شصت سال داشت و شخصیتی علمی و مهم و از اساتید صاحب نام و مشهور دانشگاه وین بود. لذا از او دلجوئی و عذرخواهی کردم و او را حدود یک ساعت در همان اطراف برای قدم زدن بردم و به او گفتم اینها به دلیل ندانستن زبان شما متوجه درخواست شما نشدند و از کرمان و مهمان نوازی های مردم کرمان برایش تعریف کردم و هر روز نیز احوالش را می پرسیدم و سعی کردم ان خاطره منفی را از ذهنش بیرون کنم تا اینکه مهمانان را به بم بردند تا ارگ بم را به عنوان آثار فرهنگی ببینند. چون ایشان علاوه بر فیلم سازی استاد معماری دانشگاه وین نیز بود بسیار از دیدن ارگ بم لذت برده بود و از معماری ان تعریف می کرد.جشنواره تمام شد و او هم به کشورش برگشت. اما متاسفانه حدود دو هفته بعد از جشنواره بم زلزله شد . او برایم مرتب ایمیل می فرستاد و اظهار تاسف زیاد می کرد تا اینکه چند ماه بعد تماس گرفت و گفت می خواهم برگردم و فیلمی با هزینه دانشگاه وین بسازم که خوشبختانه چنین کرد و میلیون ها هزینه نمود. این نمونه را به این منظور گفتم که در دنیای قرن بیست و یک ، مرز و نژاد و ملیت ومذهب نیست که معیار روابط انسان ها باشد بلکه انسان ها به حقوق انسانی یکدیگر احترام می گذارند یعنی همان چیزی که امروزه به اسم حقوق بشر مطرح است. به همین دلیل این خانم اتریشی حتی بیشتر از ما ایرانی ها از این زلزله ناراحت بود. همانطور که می دانید کمک های خارجی به زلزله بم واقعآ بی نظیر بود.
سی و چهارمین جشنواره بین المللی فیلم های آموزشی – تربیتی رشد ( 1383یزد )
کشورهای شرکت کننده
آرژانتین ، آلمان ، اتریش ، اسپانیا ، استرالیا ، امریکا ، انگلستان ، ایتالیا ، برزیل ، چین ، سوئد ، فرانسه ، کانادا ، کرواسی ، هلند ، هند ، یوگسلاوی ، فنلاند ، پرتغال ، مصر ، فرانسه ، ایرلند ، سوئیس ، صربستان ، مونته نگرو ، نپال ، دانمارک ، مقدونیه ، لهستان و مکزیک .
هیئت داوران
پوران درخشنده - اسماعیل میرفخرایی - وحیده نیکخواه آزادی - اوزه بیو لازازو - محمود امانی تهرانی - خورخه ویروگا - ورا ولاجیتس یادفیگا گلوفا - خورخه لوپز - امیرحسین دهستانی --
سوتو مایور مارک برتوان - وحید واحد
در جشنواره یزد در شبانه روز 15 ساعت برنامه اجرا می کردم . محل اقامت من ومحل اجرای برنامه های شبانه
در هتل صفائیه یزد بود .مشتاقانه برنامه های شبانه بسیار زیاد بودند علاوه بر هنرمندان و فیلم سازان دانشجویان نیز
شرکت می نمودند. در یکی از شب ها قرار بود چند فیلم مستند کوتاه را که آقای میرسلاو از صربستان آورده بود
نشان دهم .من وقت نکرده بودم از قبل فیلم ها را ببینم. آن شب سالن از جمعیت پر شده بود و حتی دانشجویان از
پشت شیشه ها تماشا می کردند .وقتیکه فیلم به نمایش در آمد حدود سه دقیقه که گذشت فیلم صحنه ای را نشان داد
که زن و مرد لخت در دریاچه کوچکی که ظاهرآ آب آن شفا بخش بود شنا می کردند وآب روی یکدیگر می ریختند
یک مرتبه تمام حضار مات و حیرت زده شدند آن هم در شهر مذهبی یزد.دبیر جشنواره و مدیر کل تکنولوژی
وزارت هم در آخر سالن نشسته بود که با نگاهی که معانی عجیبی در آن بود به من که پشت میز اداره جلسه نشسته بودم
نگاه کرد و اشاره کرد که فیلم را قطع کنم اما من با اعتماد به نفس عجیبی این کار را نکردم و گذاشتم فیلم با همان
وضعیت ادامه پیدا کرد .حاضران همه منتظر اتفاق بدی بودند اما همینکه فیلم تمام شد میکروفن را برداشتم و اعلام
کردم که آقیان و خانم ها من عمدآ این فیلم را گذاشتم به جهت اینکه با موضوع مهم این فیلم و رسم و فرهنگ مردمان آن
کشور آشنا شوید و ضمنآ در این سالن همه محرم هستند زیرا همه کارشناس هستند و دیگران هم می خواهند نظر کارشناسان را بدانند و این سالن در واقع محل تخصصی و کالبد شکافی است و آن را با شغل پزشکی مقایسه کردم.
و بعد از اعضاء میز گرد خواستم نظرشان را بدهند اولی نفر آقای وحید نیک خواه آزاد رئیس جشنواره سینمای
سینمای کودک شروع کرد و گفت از اینکه امشب آقای صادقی ما را محرم دانست و از دیدن این فیلم تبرئه شدیم از او تشکر ویژه دارم و حضارزذند زیر خنده . در تمام این مدت نگاهم به آقای محرابی هم بود ، دیدم او هم خندید و لب هاش باز شد. گرچه احساس کردم خطر رفع شد باز منتظر عواقب آن بودم که روز بعد به حراست آموزش و پرورش یزد
احضار شوم.ولی خوشبختانه آن اعتماد به نفس و عکس العمل وتوضیح که داده بودم گویا تاثیر گذاشته بود و الحمدا...
همه چیز به خیر وخوبی پیش رفت.
وحید نیک خواه آزاد
در آن چند روز کارگاه انیمشن و ... را برای دانش آموزان برگزار کردم که دو خانم داور صربستانی ( ورا ولاجیس و سنژانا )
مدرسان آن بودند. لازم به ذکر است که فکر می کنم شهر یزد هرگز دو خانم به زیبائی این دو نفر ندیده بود زیرا نظر همه به رفت و آمد این دو نفر جلب شده بود
در همین روزهای جشنواره همسرم برای بیماری به یزد آمده بود اما هرگز به خودم اجازه ندادم که در یک شبانه روزی که در یزد بود از امکانات جشنواره استفاده کند . منی که به اندازه پنجاه نفر کار می کردم و حتی به مهمانی های خاص جشنواره هم نمی رفتم و به آن ضیافت شام هم نرفتم . بهر حال پدرم مرا در زمان شاه اینگونه تربیت کرده بود که درنوجوانی در باغچه انگور صاحبخانه زندگی می کردم و علیرغم اینکه انگور دوست داشتم اما دست به انگور مردم نزنم . و حالا که می بینم مدعیان عدل علی (ع ) و حکومت پیامبر هزاران میلیارد می دزدند و در سر هر کوچه وخیابان و هر جمع دو نفر به بالا صحبت از اختلاس و دزدی دولت مردان است با خودم فکر می کنم چه بسا بیایند و کسانی را که دزد نیستند دستگیر کنند چون گویا اینها در اقلیت هستند . و چند سال قبل برای خودم هم پیش آمد که نخواستم حرف گوش آقای ح.ک کنم و آلوده شوم سرانجام به جرم حرف گوش نکردن دادگاهی شدم .
سی و پنجمین جشنواره بین المللی فیلم رشد در مشهد سال 1384
در آن سال نیز جلسات مهمی را برای عموم از جمله هنرمندان و فیلم سازان برگزار کردم.
خاطره جالب آن جشنواره
این است که آقای محرابی دبیر جشنواره و مدیر کل دفتر تکنولوژی پس از پایان جشنواره به محل مدیریت خود
بر نگشت و گفت شرایط را برای کار کردن مساعد نمی بینم و نامه ای به من داد که هر گونه صلاح می دانم در مورد ادامه کار بنیاد ICDL تصمیم بگیرم . 
تاریخچه جشنواره رشد
تاریخچۀ جشنوارۀ بین المللی فیلم هاي آموزشي رشد
Roshd International Film Festival
جشنوارۀ بين المللي فيلمهاي آموزشي رشد قديمي ترين جشنوارۀ فيلم در ايران و جشنواره اي تخصصي است ،كه با مديريت وزارت آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران و اهتمام دفتر تأمين رسانه هاي آموزشي سازمان پژوهش و برنامه ريزي آموزشي، هر سال با هدف شناسايي، انتخاب و معرفي فيلم هاي برتر آموزشي و تربيتي، برگزار مي گردد.
جشنوارۀ بين المللي فيلمهاي آموزشي رشد نخستین بار در سال 1342 هجری شمسی (1963 میلادی) توسط ادارۀ فعالیت های سمعی و بصری وزارت آموزش و پرورش، در تهران برگزار گردید. نام رسمی این جشنواره در ابتدا «فستیوال بین المللی فیلمهای آموزنده» بود، اما پس از پنج دوره برگزاری، واژۀ «جشنواره» برای نخستین بار در زبان فارسی برای نامیدن این رویداد به کار گرفته شد و بدین ترتیب نام جشنواره در دورۀ ششم، در سال 1348 هجری شمسی (1969 میلادی)، به «جشنوارۀ بین المللی فیلم های آموزشي» تغییر نام يافت.
پانزدهمین دورۀ برگزاری جشنواره و نخستین دورۀ برگزاری آن پس از پیروزی انقلاب اسلامی، پس از چند سال وقفه، تحت نام «جشنوارۀ بین المللی فیلم های آموزشی و تربیتی»، با شرکت بیست و یک کشور، در سال 1364 هجری شمسی (1985 میلادی) همزمان با هفتۀ معلم، از 12 تا 19 اردیبهشت ماه، در تهران و در محل موزۀ هنرهای معاصر برگزار گردید. از دورۀ بیستم نام جشنواره به نام کنونی آن یعنی «جشنوارۀ بین المللی فیلم های علمی، آموزشی و تربیتی رشد» تغییر کرد .
از دورۀ بیست و سوم در سال 1372 هجری شمسی (1993 میلادی)، جشنوارۀ بین المللی فيلمهاي آموزشي رشد علاوه بر تهران، همزمان در مرکز استان هرمزگان، شهر بندر عباس نیز برگزار گردید. از آن پس، تا دورۀ سی و یکم، جشنوارۀ بین المللی فيلمهاي آموزشي رشد هر سال به صورت همزمان در تهران و استان های دیگر کشور برگزار گردید.
از دورۀ سی و یکم در سال 1380 هجری شمسی (2001 میلادی) تا کنون، جشنواره های استانی فیلم رشد به صورت ادواری و غیر همزمان در استانهای مختلف کشور برگزار گردیده است.از دورۀ سی و سوم تا دورۀ سی و پنجم، در فاصلۀ سال های 1383-1382 تا 1385- 1384 (2006 – 2004 میلادی)، استان های کرمان، یزد و خراسان رضوی، به ترتیب میزبان اصلی جشنوارۀ بین المللی فيلمهاي آموزشي رشد بودند ، اما از دورۀ سی و ششم، در فاصلۀ بهمن 1385 تا اردیبهشت 1386 (فوریه تا می 2007)، تا کنون جشنوارۀ بین المللی فيلمهاي آموزشي رشد به قرار سابق، هر ساله در تهران و به صورت ادواری در استان های دیگر برگزار شده است.
Roshd International Film Festival
Roshd International Film Festival is the oldest Film Festival in Iran. It is centered around the films with educational and pedagogical themes and is staged every year by the Supplying Educational Media Center, a sub-branch of the Ministry of Education of the I.R.Iran. Roshd International Film Festival seeks the main objectives of identifying and selecting the best educational and pedagogical films in order to introduce them to the educational systems.
A short history of Rosh International Film Festival: Roshd International Film Festival was first staged in 1963 by the Bureau of Audio-visual Activities of the Ministry of Education of Iran. The official name of this festival was first "the International Educational Film Festival"; and the Persian word "jashnvâre", meaning "something like a feast", was coined and used first in Persian to call this kind of event and eventually this word became the standard Persian translation of the word "festival".
Having not been held for a few years, the 15th International Educational Film Festival was the first International Educational Film Festival to be staged after the Islamic Revolution in Iran in May 1985. It was held at Tehran Museum of Contemporary Art and 21 countries from all over the world participated in it.
From the 20th festival on, the official name of the festival turned into its current name, i.e. "Roshd International Educational Film Festival". For the first time in 1993, Roshd International Film Festival was staged simultaneously in Tehran and the city of Bandarabbas, the center of Hormozgan Province, southern Iran. From 1993 up until 2001, the Festival was staged every year, simultaneously in Tehran and other provinces of Iran. Since 2001, Tehran is the only host of Roshd International Film Festival and the Provincial Roshd Film Festivals have being staged periodicaly but not simultaneously in other provinces.
The General Subjects of Roshd International Film Festival: During 38 times of being staged, Roshd International Film Festival has been seeking the general themes of "Knowledge, Sciences and New Technology in the Educational Systems", "Islamic Knowledge and Culture", "Cultures of the Nations around the World", "Education and Training", "Exceptional Children", "Physical Education", and "Teaching Life Skills". Every year, depending on the significant current national and international issues, some additional themes are added to the main subjects of the festival.
The objectives of Roshd International Film Festival: the main objectives of Roshd International Film festival are as follows: Identifying, choosing, and introducing the best educational and pedagogical films in order to encourage the Iranian and foreign film makers who are active in the field of educational films and promote artistic and cultural interactions among them. By triggering intercommunication among the educational film makers, Roshd Film Festival seeks to improve the quality and quantity of the educational films produced in the I.R.Iran. One of the achievements brought about by these objectives is over 3000 minutes of educational film which is currently kept in the archive of Roshd International Film Festival.
The 39th Roshd International Film Festival will be staged from October 30th to November 6th, Tehran, Iran. The films will be accepted in six groups: 1. scientific short and feature films, 2. short and long documentaries, 3. short and feature animations, 4. Pedagogical fiction short films for children, teenagers, parents and teachers, 5. Pedagogical long feature films for children, teenagers, parents and teachers, and 6. Video clips.
Vision and Mission
Roshd International Educational Film Festival goal is to promote independent, innovative and high-quality films that deal with educational, social, cultural, political and other issues that appeal to audiences worldwide, films that are entertaining as well as thought provoking. Furthermore, the festival serves as an annual gathering for educational films from Iran and abroad to discuss and exchange their views on filmmaker.
The Roshd International Educational Film Festival is organized within the framework of film development in schools sustained over the last 40 years by the Ministry of Education, Iran.
Also, our vision is providing suitable film market for national and international filmmakers, authors and historians.
The term of Roshd International Educational Film Festival is based on globalization, variety and redundancy.
The Roshd International Educational Film Festival's activities are: supporting of providing original films that deals with projects of Ministry of Education, Iran, companies and institutions for schools, NGO, T.V broadcasting, Educational institutions, Multimedia/Technology and web exploring.
